In 1967, in dit huurhuis aan de Blue Jay Way, schreef George Harrison de song "Blue Jay way".
Hij maakte tijdens het componeren gebruik van een S-100 Chord Organ, welke zelfs tot de huidige dag (helaas niet bespeelbaar meer) in hetzelfde huis staat.
De naam van het nummer is dus de naam van de straat in de Hollywood Hills, met zicht op Sunset Boulevard, Hollywood en het strand van Los Angeles. George Harrison had er in augustus 1967 een huis gehuurd, 1567 Blue Jay Way.
Vanuit het centrum van Los Angeles is de straat moeilijk te vinden. Harrison vertelde in 1968 dat hij op de avond van zijn aankomst in Los Angeles bezoek verwachtte van Derek Taylor, de persvoorlichter van The Beatles en diens vrouw.
Het duurde een flinke tijd voor ze waren gearriveerd, want de straat was toch al moeilijk te vinden en bovendien mistte het die avond. Om de tijd te doden begon George regels op papier te zetten, spelend en akkoorden zoekend op de S-100, die hij in een hoekje in het huis zag staan.
‘There's a fog upon L.A., and my friends have lost their way.’
‘Er hangt mist boven Los Angeles en mijn vrienden zijn verdwaald.’
Hieronder het unieke orgeltje:
Het orgel was indertijd geleverd door Penny Owsley, die naast een van de grootste Steinway-dealers, ook een bekende Hammond-dealer was en voordien een vaste werknemer van Laurens Hammond was. Hij voorzag de orgels (net als toen vele dealers deden) van zijn bedrijfsnaam.
De definitieve studio opname geschiedde op 6 september 1967. Op 7 september werden de zangpartijen opgenomen en op 6 oktober werden de cello en de tamboerijn partij toegevoegd. Bij de opnamen werd gebruikgemaakt van het flanger-effect. Er zijn duidelijke verschillen tussen de stereo en de monoversie van de mix. In de stereoversie zijn hier en daar achterstevoren afgespeelde stukken van het liedje gemonteerd. Dat is niet gebeurd bij de mono- en de filmversie. In 1987, toen de LP Magical Mystery Tour op CD werd uitgebracht, werd Blue Jay Way opnieuw gemixt.
Hieronder drie fietsende Beatles op Blue Jay Way.
De cello in het nummer werd bespeeld door een sessiemuzikant die onbekend gebleven is. Op het eind van het nummer lijkt de cello even te haperen. Op dat punt was in de film een gebeurtenis gepland (George Harrison zou worden aangereden door de bus van de Magical Mystery Tour), maar dit element werd uiteindelijk toch buiten de film gehouden.
De bezetting van het nummer was als volgt:
George Harrison, zang, Hammondorgel.
John Lennon, achtergrondzang, tamboerijn.
Paul McCartney, achtergrondzang, basgitaar.
Ringo Starr, drums, bekkens.
Brian Jones(?) cello.
Hier de complete song tekst:
There's a fog upon L.A.
And my friends have lost their way
We'll be over soon they said
Now they've lost themselves instead.
Please don't be long please don't you be very long
Please don't be long or I may be asleep
Well it only goes to show
And I told them where to go
Ask a policeman on the street
There's so many there to meet
Please don't be long please don't you be very long
Please don't be long or I may be asleep
Now it's past my bed I know
And I'd really like to go
Soon will be the break of day
Sitting here in Blue Jay Way
Please don't be long please don't you be very long
Please don't be long or I may be asleep.
Please don't be long please don't you be very long
Please don't be long
Please don't be long please don't you be very long
Please don't be long
Please don't be long please don't you be very long
Please don't be long
Don't be long - don't be long - don't be long
Don't be long - don't be long - don't be long".
In 1969 huurde Paul Simon het huis waarin Blue Jay Way geschreven was.
Hij schreef er de eerste twee verzen van Bridge over Troubled Water
Bovendien werd in het huis de ritme sectie van Cecilia opgenomen.
Interessant om te weten is het feit, dat George Harrison voor de definitieve opname van "Blue Jay Way" een B-3 gebruikte. Echter in januari 1969 ging zijn smaak inééns over op het Lowrey orgel, die hij wellicht voor bepaalde projecten bóven de Hammond verkoos.
Paul Mc Cartney speelt er op voor de opnames van Sgt. Pepper:
Bron: Get Back. The Unauthorized Chronicle of the Beatles "Let It Be"
Disaster by Doug Sulpy and Ray Schweighardt, published by St. Martin's Press, New York)
Op deze website plaatsen we cookies die de website goed laten werken of anoniem het gebruik van onze website analyseren.
We plaatsen geen cookies waar u toestemming voor moet geven. Meer informatie vindt u in onze privacyverklaring of geef akkoord en sluit deze melding.