VERSLAG LEDENCONTACTDAG ZATERDAG 16 NOVEMBER

Tekst: Patrick Holleeder (met dank aan Daan van Oostenbrugge), Foto’s: Theo van Zandvoort

In de ochtend genieten we van misschien wel het meest gevarieerde programma ooit bij Liefhebbers voor liefhebbers. Van oude gospelmuziek via Cor Steyn en diverse evergreens naar ontzettend groovy nummers, zoals altijd weer prachtig ondersteund door Peter Weissink op de drums.
Bij iedere volgende organist klinkt de B-3 weer compleet anders. Sommigen komen voor het eerst of vinden het ontzettend spannend, maar spelen vervolgens prachtige muziek! Nogmaals hartelijk bedankt aan Piet Smit, Twan Walen, Jurgen Kuppens, Stephan Pronin, Fred Bratvogel, John ter Haar, Aat Hoogenboezem en Hans Bakker voor een mooie ochtend.

Dan loopt de klok na de middaglunch toch richting half 2 en start het middagprogramma. Het aantal aanwezige publiek is de 40 inmiddels gepasseerd. En staat er een mooi optreden te beginnen met Govert van der Kolm op Hammondorgel en Mischa Porte op drums. Deze keer niet opgesteld op het podium, maar er vóór. Komt het informele sfeertje zeker ten goede.

Dit duo start met een bluesstuk met daarin verwerkt een mooie bassolo van Govert met zijn linkerhand op het ondermanuaal. Dit mooie concept komt regelmatig terug gedurende de middag. Wat vooral aan dit duo opvalt, is dat zij totale controle hebben over het totale geluid. Van heel subtiel tot zeer dynamisch en het gaat nergens over een ontoelaatbare grens! Dat is echt een compliment waard. Ook beschikt Govert over een mooie (en ook uiterst subtiele) zangstem. Dat is naast het Hammondorgel ook een zeer aangename verrassing, gelukkig zingt hij meerdere stukken deze middag. In het orgelspel van Govert hoor je duidelijk dat hij geïnspireerd is door Jimmy Smith. Met een mooi slaapliedje (lullaby) en een laatste blues gaan we richting de pauze in het concert.

Iets voor drieën start het gedeelte na de pauze. Er komt eerst ter sprake dat ook Govert het een bijzondere gebeurtenis vindt om op het orgel van Aart van de Beek te spelen. En dat doet hij met verve met het stuk Amazing Grace in een Rock-Funk stijl.

Het fijne dat dit optreden (en daar draagt de opstelling vóór het podium aan bij), dat het een intieme sfeer heeft van een club, waar wij als publiek min of meer om heen zitten. Govert geeft vrijwel alle stukken vooraf een persoonlijk touch mee met erg mooie inleidingen en vertellingen en dat valt goed in de smaak bij dit publiek. Zo vertelt hij over dingen die hem bezig houdt, inspireren, dingen die hij in zijn privé-leven meemaakt (hij is recentelijk of inmiddels al wat langer geleden opa geworden) of geeft wijze spirituele levenslessen voor ons en in de wereld in het algemeen, zoals het kunnen leven in vrijheid. Ik vind zijn totale presentatie wat dat betreft ver boven gemiddeld uitsteken, daar kunnen andere organisten nog wel wat van leren. Je wordt tijdens het optreden ongemerkt toch wel eens aan het denken gezet. Daar is op zich helemaal niets mis mee. Hierna volgt een nummer in een stijl gospel/lichte jazzwaltz. Dynamisch erg sterk, maar dan wel met een fluisterzacht eindje. Zo kan het dus ook!

Als er één miniscuul minpuntje te benoemen is, is dat over het hele optreden genomen wel erg veel louter bluesschema’s geprogrammeerd staan (de ook voor onze club bekende 12 maten), waardoor de akkoordenwissels op een gegeven moment in de loop van de middag wel erg voorspelbaar worden. Daarom is de verrassing des te groter dat er juist nu een bluesschema in mineur voorbij komt. Eigenlijk weer heel subtiel gedaan om de spanning te breken. In een bossa/samba feeling met daarin een fantastische bassolo van Govert unisono met links en rechts tegelijk. Ook de wisselwerking met de drums valt hierbij op. En de spanning in het concert is mijns inziens gelijk volledig terug.

Een volgend nummer van die andere Hammondorganist van dit moment Carlo de Wijs staat op het menu. Het betreft het nummer Something’s Is Going On waar een goede stevige groove de basis is voor het hele nummer. Ook de drummer kan de hele middag zijn ei goed leggen (zoals we dat in de muziek zeggen) en is strak in zijn performance. De wisselwerking tussen Govert en Mischa wordt gaandeweg het concert steeds beter en is een verademing om live bij aanwezig te zijn. Tot slot wordt ook het publiek aan het werk gezet om te mogen bewijzen dat ook zij weet hoe lang 8 tellen stilte wel niet duurt. Daar is het nummer Organ Grinder’s Swing uitermate geschikt voor.

Eerste helft is al goed, maar de tweede helft is duidelijk in een muzikaal opzicht zelfs aanmerkelijk beter, dus wat dat betreft, hebben zij een goede opbouw van het optreden weten te realiseren.

Na een mooi lang applaus volgt er nog een mooie toegift en daar zitten alle elementen van dit complete concert in één nummer verwerkt, dynamisch, subtiel, verrassend, onderlinge wisselwerking tussen de heren en een mooie spanningsboog tot het eind toe.

Een mooie afsluiting van een evenzo mooi optreden. Hoop dat deze heren in deze combinatie snel nog eens voor onze club komen spelen. Het zal aan hen volgens mij niet liggen. Je kan zien dat ook zij van het optreden hebben genoten net als wij...