De Wrigley's Chewing Gum-Deal

In 1930 draaide de Hammond Clock-Company nog als een lier,toen de donkere wolken van de Grote Depressie zich langzaam samenbegonnen te trekken boven het imperiumpje.
Hammond verhuisde van Evanston, naar een fabrieksgebouw op Ravenswood avenue in Chicago,
en niet veel later al naar een 5-hoog stenen gebouw op de 2915 North western avenue.
Mede door het vrijkomen van , o.a. duitse klok-patenten,barstte het werkelijk van de klokken-fabrieken.( als je wat rond-"Googled" kom je er massa's tegen.
In 1932 had Amerika geen geld meer,om luxe klokjes te kopen,en er gingen in één keer 150 fabrieken failliet, waardoor al hun voorraden voor belachelijke prijzen gedumpt werden.
Hammond schudde op zijn fundamenten!
Om even op adem te komen , tekende Hammond een deal met de mensen van "Wrigley's Chewing Gum" , een van de grootste kauwgom-fasbrikanten, die ook zijn omzet zag dalen.

 Het werd een enorme deal, maar meer ,als het gaat om aantallen, dan de winstopbrengst.
Laurens liet zich overhalen om voor Wrigley's Een Half Miljoen ( 500.000 !) klokken te maken,
maar het moest voor de prijs van 89 dollarcent 't stuk!
( vergeet niet, dat ondanks alles, een dollar toen véél meer waard was)
Ondanks de lage prijs, werd het toch best een sjiek model,de "Hammond No. 26 Electric Clock""
( Uw scriba heeft het onderstaande pamflet 25-02-2014 officieel gekregen van Wrigley's)


( je kunt lezen, dat ze er meer dan een miljoen doze kauwgum mee verkochten)

De klok was een "premium", wat betekende, dat je hem gratis bij de actie kreeg.
Hieronder een paar unieke leverings-nota's aan de Weder-verkopers:

Goed, we gaan "klok-kijken!

Er zijn aanwijzingen, dat laurens de uurwerken weer bij een andere uurwerkmaker betrok.

Enfin, het was een "grote deal, maar zou niet veel finaciele redding geven voor Hammond;
die kwam weer uit een hele andere hoek;
Hoofd-verkoop klokken William Hetznecker zorgde voor een deal met de Postal Telegraph Company.
Het ging om 12, en 15 inch ronde klokken, die zéér accuraat op tijd liepen,
was voor de post en het trein-verkeer natuurlijk uiterst belangrijk.
Ze betaalde  75.000,- al vooruit, dus dat gaf Hammond weer een beetje "lucht"
Het ging om dit model:

 Enfin, weer een stukje Hammondgeschiedenis verder...