In 1927 had de fa. Fansteel een produkt op de markt, genaamd  de A-Box, waarmee je radio's (die gek genoeg, tot dan toe alleen op batterijen speelden) op het lichtnet kon laten draaien.

Hieronder de advertentie uit januari 1925 van de  Fansteel Products Company:



Fansteel, gebruikte tantaal-zuur voor z'n gelijkrichters, maar tantaal is erg duur. Andrews kreeg een briljant idee. Hij stelde Hammond voor een eenvoudiger en goedkoper ontwerp te maken. Ze probeerden aluminium in alkali gebruiken, maar dat reageerde verkeerd met elkaar, dus zochten ze moeizaam verder.

Fansteel kocht een licentie om A-boxen te maken en betaalde daarnaast ook nog royalty's.
De A-Box had een transformator, gedoopt in hete teer, die een beschermlaag tegen vocht/roesten vormde.
Fansteel bestelde absoluut zwavel-oxide-vrije teer, waar Hammond en Andrews niet aan hadden gedacht. Fanstee's  A-Boxen bleven goed, terwijl Hammond's apparaten na verloop van tijd zichzelf opbliezen door kortsluiting in de gelijkrichter, waardoor het zwavel over meubels en vloerbedekkingen droop en voor schade zorgde!

 

 

 

 

 

 

Ze namen ontplofte A-boxen terug en betaalden netjes de ontstane schade, hetgeen een grote hap uit hun winst haalde. Net op tijd hoorden ze, dat er een vacuümbuis was uitgevonden, die rechtstreeks op wisselstroom werkte en de A-Box overbodig zou maken.

 

Het was voor Laurens een pijnlijke les, maar op een grappige manier leidde het tot verwerven van een uitstekende Fansteel hoofdingenieur voor zijn bedrijf. Hammond was onder de indruk dat de A-Boxen gebouwd door Fansteel niet opbliezen, omdat ze met zwavelvrije teer werkten. Hij bedacht dat de ingenieur, die dat zulk soort details in gedachten had, precies het soort ingenieur was die hij wilde voor zijn bedrijf.

George Stephens was die hoofdingenieur voor Fansteel. Hammond deed hem een aanbod en uiteindelijk aanvaarde  Stephens. Veel later bleek dat Stephens hélemaal niets op het gebied van zwavelvrije teer wist! Echter, hij bleek zeer waardevol te zijn voor de reputatie van electronische instrumenten, als hoofd van Operationele Engineering. Stephens had een enorm gevoel voor design en u zult verwonderd zijn, wat hij allemaal ontworpen heeft. Hier een paar voorbeelden: