HAMMOND BY ROLAND ?

 

Een Hammond is een Hammond! Soms ontstaan echter produkten uit samenwerking en daar is vaak niets verkeerds aan, zie de samenwerking van Hammond en Leslie, vóór de fusie van beiden.
Toen Hammond in de orgel-industrie nog onaantastbaar leek, zeker voor zover het de orgels met drawbars betrof, waren aan de andere kant van de wereld veel mensen bezig met het ontwikkelen van velerlei elektronische apparaten. 
Amerika had Japan, als genoegdoening van "de grote ruzie"
die ze zo tussen 1940 en 1945 hadden, als genoegdoening,
de transistor-techniek  geschonken,en daar gingen velen zoals bijv. Sony mee aan de slag.

Ikutaro Kakehashi, (*1930), een jonge horloge reparateur, richtte in 1954 de "Kakehashi Radio Electrical Appliance store" op en hield zich bezig met verkoop en reparatie van radio's etc. Met zijn electronische kennis bouwde hij na 6  jaar een elektronisch orgel, de TO-1 (Transistor Organ 1)
Vervolgens stichtte Mr Kakehashi in 1960 de merknaam Ace Tone voor de distributie van deze muziekinstrumenten. In hetzelfde jaar ontwierp Mr. Kakehashi een orgel, welke de Technics SX-601 had moeten worden, maar Dhr. Matsushita de eigenaar van de merknaam Technics, wilde er nog geen geld in steken.

Mr. Kakehashi ging weer hard aan het werk en wilde pertinent voet aan de grond krijgen bij de grote jongens. Dus zorgde hij, dat hij een kleine stand kreeg op de beroemde NAMM show in Chicago en nam 2 nieuwe creaties mee:

1) De RHYTHM-ACE drumbox, de eerste full-transistor ritme box ter wereld! 
Een succes werd het niet, omdat je zelf "realtime" moest drummen op de knoppen en het verhaal gaat, dat hij van deze beurs onverrichter zaken terugging.


Zie je al het idee voor een "Lade-model"(onderbouw)


En dat andere apparaat op tafel, rechts?

2) In opdracht van Gibson, maakten o.a. de gebroeders Jörgenson de Clavioline, een één-klaviers-mono keyboardje met losse versterker, welke ter uitbreiding van een orgel of piano onder het klavier gehangen kon worden of op een standaard, of op zijn eigen koffer geplaatst kon worden.

(Jörgensen? Dat was toch later óók een HAMMOND-fabricage-center in Denemarken, waar ook o.a. de portables en T-modellen voor Europa gebouwd werden ?? Komen we op terug.

Kakehashi pareerde dit met zijn CANARY

Voor de Canary vond hij geen afzet, maar hij bleef vastberaden allerlei ideeen uitwerken  en proto-types uitvinden. Wellicht is ook de HAMMOND SOLOVOX hier een voort-borduring van? Of wel heeft de Solovox anderen op ideeen gebracht.

Dit was wellicht een wending van het "vaste pad" af, maar het is om te laten zien, hoe verweven sommige fabrikanten met elkaar waren en afspraken maakten, die Hammond maakten tot wat het in zijn hoogtij dagen geworden is.
Later zullen nog veel spectaculairre voorbeelden volgen.

We gaan verder op ons ontdekkingspad. Zoals in het artikel "De Hammond Rhythm-box" uitgebreid ter sprake komt, lukt het Mr. Kakehashi tóch, een deal met Hammond voor inbouwsets te leveren. Ace-tone ritmeboxen onder de naam HAMMOND.
Eindelijk ging Ace-Tone een woordje meespreken met de grote jongens, maar het zou nog oneindig veel verder gaan. In 1967 werd Ace Importeur en distributeur van Hammond orgels in Japan. Het jaar daarop vormden beide firma's een nieuwe samenwerking genaamd: "HAMMOND INTERNATIONAL JAPAN" en in 1969 kreeg Kakehashi geld bij elkaar om voor zichzelf de firma "ZENON GAKKI SEIZOU" in Hamamatsu over te nemen, een toen al redelijk grote piano en orgelfabriek. 
Hier zouden al gauw massa's Hammond orgels en natuurlijk Ace Tone orgels gebouwd worden. Want Kakehashi ging door, gedreven als hij was.

We waren bij Mr. Kakehashi's eigen orgel ontwikkelingen. We bekijken ze kort even.
 

 Ace Tone TOP-1 1969 $ 410,-

 

 

TOP 3A 1965 $ 385,-

 

 


ACE TONE TOP 5

 

 

TOP 6A 1970

  

ACETONE MET DRAWBARS...

Mr. Kakehashi maakte een aardig aantal verschillende combo orgels en de firma bouwde een aardige naam op in de muziekbusiness.
O.a. met de R-1 Rhythm Ace (1964)

en de Wurlizer Sideman in 1959 (zie Hammond A )
maar ook de Hammond F-2000 is eigenlijk een ACE-TONE B-422 maar daarover later.

In 1968 stichtte Kakehashi de fa. HAMMOND JAPAN, een joint-venture tussen zijn ACE ELECTRONICS en HAMMOND INTERNATIONAL COMPANY.
Ace Tone had al in 1971 een heel volwassen portable, de GT-7 uitgebracht onder de naam ACE TONE, d.w.z. 3 á 4 jaar voordat ze voor Hammond de X-5 gingen bouwen. 
Wat in feite betekent, dat de X-5 een afleiding is van de GT-7.
(zie de afbeeldingen beneden)
Mr. Kakehashi verkocht in 1972 ACE ELECTRIC INDUSTRIES ,
en begon met een start kapitaal van € 250.000 de Roland Corporation. 
Ook vanuit de nieuwe onderneming leverde hij nog lang modellen en technologie
dóór aan Hammond.
De TR-77 werd door Hammond geadopteerd en de "Hammond Rhythm Unit" genoemd. 

Er is nog een ander verhaal, welke wellicht óók aanspraak maakt op waarheid.
Één ding: 2 factoren moeten goed in het oog gehouden worden:
1) Veel staat uit deze periode niet op papier, dus komt vaak uit overlevering.
2) Uw nederige dienaar geeft dit alles slechts aan u door, maar heeft óók de waarheid niet altijd in pacht, waarvan hierbij kond gedaan wordt.

Het 2e verhaal gaat er vanuit, dat de GT-7 een soort portable copy is van de toenmalige T-100 met veel hout in de ombouw en knoppen met ongeveer dezelfde kleuren.
De Ace Tone GT-7 is ontworpen door Sakata Shokai in Osaka, Japan.
Kort nadat de verkoop en distributie was opgezet in Amerika, begon Hammond onder eigen naam portables te verkopen, die tevens door Sakata Shokai gemaakt waren.
De X-2,  X-5 en B-200 werden allen in Japan gemaakt.
En plotseling verdwenen de Ace Tone orgels van de Amerikaanse markt. Ik ga er van uit, dat dit een deal is geweest met Hammond.

We hebben dus 2 verschillende verhalen en er zijn er ongetwijfeld meer. Deze zullen u ongetwijfeld niet onthouden worden, dus wordt vervolgd. Wat rest is een mooie serie vergelijkings-foto's tussen de GT-7 en de daaruit ontstane X-5 .

   
 

   

 

 

 

ACE TONE SERIENUMMER PLAATJE

 



TOP 9 1968 $ 725,-

 

 

TOP 8