De Hammond Colonnade
De Hammond Colonnade was een behoorlijk uitgebreid orgel en ondanks dat, was het meubel veel minder breed dan vele van zijn voorgangers. Doordat dit chique instrument veel minder ruimte in nam, genoot de Colonnade in ons lage landje veel belangstelling.
De Grandee uit die serie technologie klonk lekker stevig, vet zelfs met een dik laag, dat we in Hammond altijd zo waarderen. De Concorde was ietsje "dunner". Datzelfde verschijnsel lijkt opnieuw bij de Colonnade aanwezig. Ook dat orgel klonk dik en vet stevig.
Hammond had ondertussen ook duidelijk meer ervaring opgedaan in de LSI-techniek (Large Scale Integrated circuits) en dat was te merken. De orgel sound was duidelijk beter dan bij de 8000, 8100 en 8200 Aurora's en de 11000 Grandee en 16000 Monarch. Bovendien was er keyclick toegevoegd en dat gaf opnieuw een meer origineel karakter aan de sound. Overigens mag als belangrijk wapenfeit niet onvermeld blijven dat met de series uit deze periode en later, zowel de mechanische als de electronische techniek op een aanzienlijk hoger plan was gekomen en dat de betrouwbaarheid van een Hammond bijna weer spreekwoordelijk was geworden.
Dan even een korte toelichting over de Hammond strings. Zie daartoe de informatie die u kunt vinden onder Aarts Orgel Anektodes 3, want deze info geldt en is van toepassing voor alle modellen uit de periode dat de Collonade en soortgelijke Hammond modellen uit die vergelijkbare series leverbaar waren.
De Hammond ('Philharmonic') strings waren als begeleiding goed te gebruiken en beschikbaar in 16', 8' en 4' voor beide klavieren, alhoewel ze toch steeds iets te accordeon-achtig klonken, niet Mantovani-achtig, hetgeen de algemene voorkeur overigens wel was.
Sustain en volume waren individueel regelbaar, alleen wat we met de derde schuifregelaar aan moesten die Attack heette, tja, daar wist menigeen geen muzikale weg mee te bewandelen.
Het uitgebreide AV-64 ritme was aan boord en op de enig juiste plaats, namelijk boven de klavieren geplaatst. Er was een lekkere swing, die het beste als "Ballad op variatie-C" gekozen kon worden. De automatische arpeggiator was niet alleen in klank, maar nu ook in verschillende patronen te kiezen.
Maar een misser bij al de modellen uit deze generatie is dat de Leslie chorale/tremolo schakelaar zich tussen de vele "Animation" schakelaars bevond, tussen de veelheid van registers boven de klavieren..... Er is maar één goede plaats voor een Leslie slow/fast schakelaar en dat is op het bakstuk naast het onderklavier en dan op de onderste rij en als meest rechtse positie. Dan grijp je bijna nooit mis. Zoals het op de 7122 en 8022 was, dat was de enig juiste positie. Of vanzelfsprekend de originele halve maan schakelaars...die waren het best geëigend.
Verder zorgde de bekende "Melody-maker" (de naam is best bijzonder gekozen, want de melodie moest je toch altijd nog zelf maken) voor een aantal orchestrale stemmen. Enkele heel goed, andere wat minder van muzikale kwaliteit, maar goed bruikbaar. Overigens is het moeilijk een naam voor een instrument dan wel voor een effect te bedenken en dan ook nog een naam die het international goed doet en niet een of andere rare of gek getinte connotatie heeft....
De Colonnade presentatie was meubeltechnisch gezien een prachtige console in een horse shoe versie (horse shoe = hoefijzer).
De eerste was model reeks 333100 met de volgende specificaties:
2 x 61-Key Manuals
25 Pedalen met Sustain
Vibrato met Delay
Leslie & Reverb
Vibrato
9 Upper, 9 Lower, 2 Pedal Drawbars
Percussion
Dual Voice
Pro Foot (maar liefst 5 verschillende functies bedienbaar met een voetschakelaar)
Auto Vari 64 (16) met 4 Variations
Autochord met Memory
Philharmonic Strings
Melody Maker
Headphone Jack
Originele Amerikaanse folder.
Hier bij gewoon daglicht:
Op de folders hierboven te zien, was de Colonnade hij ook als model 333214 leverbaar met pootjes in gestippeld pecan hout.
Melody Maker geeft een goed beeld van de "pecan" bewerking
Het model hieronder had blijkbaar heel blanke pedalen
Vervolgens kwam er een 200 serie, de 333200. Deze was technisch vrijwel identiek aan de 100 serie met echter de volgende verschillen: het AV-64 ritme kreeg verlichte tiptoetsen en een Break en Touch Tempo uitbreiding (zie de afbeelding hieronder).
Als extra effect word de Colonnade voorzien van Pro-Chord. Deze functie hield in, dat wanneer je een akkoord aanhield op het onderklavier en hoewel je op het bovenklavier met één vinger speelde, uit de informatie van het onderklavier boven een compleet akkoord weergegeven werd. Zodoende kon je als een "professional" klinken.
Verder werden de Leslie mogelijkheden uitgebreid en latere versies van deze instrumenten werden van MAIN/ECHO en ECHO ONLY voorzien, vergelijkbaar met de functies Main/Ensemble/Echo van de halve maan schakelaars, die bij een separate Leslie box bijgeleverd werden. De Colonnade was echter vanaf de fabriek voorzien van een 11-pin Leslie aansluiting.
Er kwamen dus drie modellen op de markt:
- 333272 De (horse-shoe) theater uitvoering
- 333214 De Traditional met pootjes en in Pecanhout uitvoering
- 333270 De unieke witte (horse-shoe) theater uitvoering.
Hier onder de 333272: let op de optionele beschermstrips over de pedalen.
De onderstaande versie beschikt mogelijk over een eigenbouw lessenaar. Al werden er, bijv. in Groot-Britannië, voor veel orgels andere lessenaars standaard geleverd.
( . 
Op deze latere versie is links boven de Laurens Hammond medaille geplaatst. Let ook op de witte vierkante Leslie box schakelaars in het midden rechts tussen de klavieren.
De exclusieve 333214: mooie meubels maken dat konden ze wel....
Hieronder de Nederlandse Collonade200-folder.
En hier de enige foto, die bekend is van de witte theater uitvoering model 333270.
De Colonnade 333 serie kan beschouwd worden als console uitvoering van de Aurora Classic 232 serie, waar o.a. met beide modellen deze fraaie LP door een voor ons best wel heel bekende organist gemaakt werd.
Nog een paar leuke internetfilmpjes van de prachtige Colonnade:
https://www.youtube.com/watch?v=dB3UlKu9j4M
https://www.youtube.com/watch?v=W16gMeExcDY