Het mysterie van de "3-klaviers B-3"

Nog steeds duiken er op het internet vragen, plaatjes, en forums op betreffende dit bijzondere Hammondorgel.


Waren ze echt door Hammond gemaakt? Wie dan?
We gaan, met medewerking van oud-Hammond medewerker Larry Dee, dit mysterie definitief uit de wereld helpen.
Omdat er toendertijd best wel een flink aantal exemplaren bestonden, ligt voor de hand, te denken, dat Hammond ze zélf fabriceerde.
Maar niets van dat al.
Voor de ombouw werd gebruik gemaakt, van het voor u bekende Aeolian-Hammond player organ, model AB. Hiervan zijn indertijd zo'n 200 Aeolian-Hammonds gebouwd en verkocht.

Dit, omdat zoals hieronder te zien is, de kast, door het "pianola-systeem"hoger moest worden en zich er daardoor mooi voorleende.

Hammond BA:

Voor het 3-klaviers model moesten verchillende types het loodje leggen, zoals model A, B, C, D en er zijn ook G (army) modellen ontdaan van hun klavieren. Dit resulteerde er vaak in, dat de latere Vibratoknop, toen nog Tremulantknop, op het uitbreidings-klavier zat.
Omdat het bovenklavier toch opnieuw bedraad moest worden, was het vaak gebruikenlijk, om extra kontakten aan te leggen voor uitbreidings-stemmen als:
Maas-Rowe chimes  contacten om een door electromagnete aangeslagen ragtime-piano aan te sturen, maar ook vogelfluitjes en complete trein-toeters.
Het orgel werd ook meestal uitgevoerd met voetpistons. (voet druk-schakelaars)

Maar er werden ook 3-manualige hammonds gebouwd met een totaal ander basis-consept.
Hier werd in het binnenste van een 3-klaviers Klann pijporgel, de totale "ingewanden"van een Hammond E ingebouwd met tevens het 32-tonige pedaal van de E.
Eén daarvan schijnt gebouwd te zijn voor organist George Wright.

 Een stukje mysterie is hierbij opgelost, maar er zullen altijd nog vragen open blijven.