Nat King Cole

Wat niet veel mensen weten, dat een van de beroemdste zangers ter wereld ook Hammond-organist was en op een aantal plaatopnames te horen is.

Nathaniel Adams Coles (Montgomery, 17 maart 1919 - Santa Monica, 15 februari 1965) was een Amerikaanse jazz-zanger, pianist en songwriter. Cole wordt algemeen beschouwd als een van de beste mannelijke vocale jazz- en balladvertolkers van de jaren vijftig en zestig.

Nat "King" Cole, zoals hij meestal genoemd wordt, werd in Montgomery, Alabama geboren.
Op vierjarige leeftijd verhuisde het gezin naar Chicago. Nats vader was slager en diaken in de True Light Baptist Church. De jonge Nat werd door zijn moeder, die organiste was in de kerk, gestimuleerd om muziek te gaan studeren. Vanaf zijn twaalfde jaar bespeelde ook Nat het kerkorgel en zong hij kerkliederen. Zijn echte interesse ging echter al snel uit naar de jazzmuziek. Zijn ouders konden de belangstelling voor de jazzmuziek niet echt waarderen. Jazz werd immers in de nachtclubs gespeeld. De oudste broer van Nat, Eddie, had toen al een bekende jazzband: de 'Rogues of Rhythm'. Nats jongste broer, Freddie, werd later eveneens zanger.



In het jaar 1936 vertrok Nat naar Los Angeles en gaf van 1936 tot 1945 zijn naam aan The King Cole Trio (in eerste formatie met Oscar Moore en Wesley Prince). In 1943 nam hij het nummer "Straighten Up and Fly Right" op, dat zijn eerste nationale hitsong werd. Het nummer baseerde hij op één van zijn vaders preken en op een bekend zwart volksverhaal. Cole werd door zijn trio-opnamen als één van de groten uit de jazzwereld beschouwd.
Vanaf 1945 besloot Nat zijn bijzondere stem ook buiten de jazz te laten horen. Hij ontwikkelde zich meer en meer als (jazz)balladzanger. Zijn herkenbare baritonstem zorgde voor een miljoenenomzet bij platenmaatschappij Capitol.

Juni 1947 in New York



Cole was de superster van de jaren vijftig en niet alleen in de Verenigde Staten. Zijn in 1956 uitgebrachte cover van When I fall in love bezorgde hem het jaar erop een tweede plaats in de Britse hitlijsten.
Toen hij in 1948 als eerste zwarte Amerikaan een huis kocht in de blanke buurt Hancock Park in Los Angeles vertelden de eigenaren hem dat ze geen "ongewensten" in de buurt wilden. Cole antwoordde: "Ik ook niet en als ik een ongewenst iemand zie komen, ben ik de eerste die klaagt."

In de jaren veertig was Cole de eerste Afro-Amerikaan met een eigen radioprogramma en in de jaren 1956-1957 had hij als eerste zwarte Amerikaan een eigen wekelijkse televisieshow bij NBC. Daarnaast trad hij herhaaldelijk als filmacteur op, o.a. in St. Louis Blues.
Cole rookte drie pakjes Kool-mentholsigaretten per dag. Volgens Cole droegen de sigaretten ertoe bij dat zijn stem voldoende laag bleef. Om die reden rookte hij voor iedere plaatopname meestal drie sigaretten achter elkaar. In het najaar van 1964 merkte Cole dat hij gewicht verloor. In oktober 1964 werd bij hem longkanker geconstateerd.



De verschillende behandelingen, waaronder een kobalttherapie, sloegen niet aan en Nat King Cole overleed begin 1965 in het St. John's Hospital in Santa Monica (Californië). Nat King Cole werd begraven op Forest Lawn Memorial Park in Glendale (Californië).



Hij was getrouwd met Maria Ellington en had vijf kinderen.


Zijn dochter Natalie Cole (hieronder) is zangeres.


In de jaren negentig nam zij de cd Unforgettable - with love op, gevuld met liedjes die eerder door haar vader gezongen werden. In het titelnummer worden oude en nieuwe opnamen gemengd zodat Nat en Natalie een duet zingen.
In 1985 werd hij postuum opgenomen in de Alabama Music Hall of Fame, als een van de eerste drie die in deze erehal werden opgenomen.

Op het internet zijn genoeg meterslange discografieën te vinden van Nat "King"Cole,
maar ik wil me beperken op zijn Hammond-opnames.

Er zijn er 3 Hammond solo's te vinden op het album "Let's face the music"

En wel in het nummer "When My Sugar Walks Down The Street" vanaf 0.40 min,
het nummer "Let's Face the Music and Dance" vanaf  1,25 min,
en het nummer "Cold, Cold Heart" vanaf 1.30 min.

Deze nummers stonden ook op het album "The Billy May Sessions".

Hier is hij achter de Hammond te zien tijdens deze opnames voor Capitol:

tijdens een "break":

Al met al een achtergrond, die we van deze zanger wellicht nog niet wisten.