Booker T. Jones
Booker T. Jones (Memphis, 12 november 1944-heden) is een Amerikaanse muzikant, liedjesschrijver, platenproducer en arrangeur, en is waarschijnlijk het bekendst van de band Booker T. & the M.G.'s.
Jones werd geboren in Memphis, Tennessee en leerde al op jonge leeftijd verschillende instrumenten bespelen, waaronder de hobo, de saxofoon, de trombone en de piano. Hij speelde ook op het orgel in zijn kerk. Hij deed zijn eerste professionele optreden toen hij 16 was - hij speelde de bariton-saxofoon op de single "Cause I Love You" van Rufus Thomas en Carla Thomas.
In 1962 vormde Jones de MG's met Steve Cropper (gitaar), Lee Steinberg (basgitaar) en Al Jackson Jr. op de drums. Donald Dunn kwam later in plaats van Steinberg.
De eerste en waarschijnlijk grootste hit "Green Onions" was een nummer dat spontaan tijdens een jamsessie is ontstaan. Jim Stewart van Stax Records nam het stiekem op en vond het een goed nummer. Jones werkte nog wat aan het nummer en de groep bracht het nummer via Stax Records uit.
In de jaren daarna studeerde Jones aan de universiteit van Indiana, speelde met zijn band en trad soms op als sessiemuzikant met andere acts van het Stax platenlabel. Hij schreef ook een aantal liedjes voor andere artiesten zoals Eddie Floyds "I've Never Found a Girl (To Love Me Like You Do)", Otis Reddings "I Love You More Than Words Can Say", en samen met William Bell schreef hij Albert Kings "Born Under a Bad Sign". Dit laatste nummer werd later erg populair door een coverversie van de band Cream.
In 1970 verhuisde Jones naar Californië en stopte met zijn sessiewerk voor Stax. Het album Melting Pot uit 1971 bleek het laatste album van Booker T. & the M.G.'s.
Jones produceerde drie albums met zijn ex-vrouw onder de naam Booker T. & Priscilla en hij haalde in 1981 de hitparade als solo-muzikant met het nummer "I Want You". Andere bekende albums die hij produceerde zijn bijvoorbeeld Just As I Am van Bill Withers (waarop hij ook verschillende instrumenten bespeelde) en Willie Nelsons album Stardust.
In 2011 kreeg hij een Grammy voor het album "Road From Memphis" voor het beste populaire instrumentale album.
Jones speelt nog steeds met de "Booker T. & the M.G.'s", en met zijn eigen "Booker T. Jones Band" met de volgende bandleden:
Booker T. Jones - organ, piano, keyboards, bas, gitaar (1962–1971, 1975–1977, 1994–nu)
- Steve Cropper - gitaar (1962–1971, 1975–1977, 1994–nu)
- Steve Potts - drums (2002–nu)
Voormalige bandleden:
- Al Jackson, Jr. - drums (1962–1971, 1973–1975; overleden in 1975)
- Lewie Steinberg - bass (1962–1965)
- Donald "Duck" Dunn - bass (1965–1971, 1973–1977, 1994–2012; overleed in 2012)
- Bobby Manuel - gitaar (1973–1975)
- Carson Whitsett - organ, piano (1973–1975; overleed in 2007)
- Willie Hall - drums (1975–1977)
- Steve Jordan - drums (1994–2002)
Additionele artiesten:
- Jim Keltner - drums (1992; Bob Dylan show)
- Anton Fig - drums (1994–nu ; tourt af en toe mee)
Discografie:
Studio albums
- 1976: Union Extended
Overige uitgaves:
- 1968: The Best of Booker T. & The MG's (Atlantic SD 8202) (compilation)
- 1998: Time is Tight (Box Set - 3 Discs) (Released on Stax - October 20th of 98)[14]
Ook bracht hij nog een groot aantal singles uit en is nog steeds volledig een "on tour" organist, die een enorme bijdrage leverde en levert aan het Hammond-orgel in de popmuziek.
Hier is hij live te zien op een heerlijke oude witte B3 bij een studio-opname in 2011.
