HAMMOND LIVE

Rising Star: Govert van der Kolm

Tekst: Johannes de Bie – Foto's: Sjaak van Oosterhout
Artikel uit Turning Wheel 2007-3

(Zie ook Profiel van...)

Diep groovend en een gierende Hammond stond er op de persinfo. Voor mij meer dan reden genoeg om Govert van der Kolm en zijn band te gaan horen en vooral te ervaren. DJS in Dordrecht was 'the place to be', die zaterdag begin juni. Na het optreden raken we aan de praat over Bach, conservatoria en zijn Amerikaanse avonturen. "Toen ik vijf was, wilde ik al muzikant worden."

Over het optreden kan ik kort zijn: zalig funkend en groovend. In één woord: adembenemend. Direct vanaf de aftrap (het bluesy All about my girl van Jimmy McGriff) gaat de band los. Stevig beukende drums van Jens Kirpestein, een kreunende gitaar van Florian von Frieling, aangevuld met de bijna sensuele sound van gastsaxofonist Toon Meijer (Nighthawks), zorgen ervoor dat het dak er vrijwel meteen afgaat. Helaas kon zangeres Simone Roerade niet meedoen: vlak voor het optreden was ze haar stem kwijt.
Muziek kreeg Govert van der Kolm (25) met de paplepel ingegoten. Zijn moeder zong veel en zijn vader speelde piano. "Toen ik drie jaar was, luisterde ik al naar mijn vader. Zo hield hij van Bach op het kerkorgel. Dat vond ik prachtig. Muziek was bij ons thuis zo gewoon, dat ik al op mijn vijfde serieus gezegd schijn te hebben dat ik later toch echt muzikant wilde worden. Mijn ouders hadden natuurlijk al snel door dat eerst de piano maar eens verkend moest worden. Dat werd dus pianoles. Later, op de middelbare school, voelde ik dat ik later in de muziek door wilde gaan. Ik vroeg aan mijn pianoleraar vroeg of hij vond dat ik goed genoeg voor het conservatorium was. Hij zei: Ja, maar niet als solopianist. Eerst was ik behoorlijk teleurgesteld, later vond ik dat hij gelijk had."

Multicultiband

Govert blijkt meer dan een pianist/organist te zijn. "Toen ik twaalf was, kreeg ik eens van iemand een paar drumstokken in m'n handen gedrukt. Het klinkt gek, maar bij de eerste keer kon ik gelijk spelen. Ik ben toen als drummer verdergegaan en heb bijvoorbeeld nog een tijdje met mijn vader in een multicultibandje gespeeld. Dat was een leerzame tijd, we traden veel op. Omdat ik wel doorhad dat ik een soort coach nodig had, was ik blij dat ik rond m'n veertiende Timothy van der Holst tegenkwam. We hadden een soort meester-gezelrelatie. Tijdens mijn middelbare schooltijd speelde ik al heel veel in allerlei bandjes. Na mijn Havo ben ik begonnen aan de opleiding schoolmuziek aan het Haags conservatorium. Mijn hoofdvak was lesgeven, hoofdinstrument de piano. In ben daar in 2003 afgestudeerd."
De tijd na die studie neemt Govert wat (relatieve) rust en ontdekt weer een nieuw instrument. Had hij nu de piano en een veelheid van percussie onder de knie, in 2003 kwam de Fender Rhodes in beeld. "Nu besef ik dat het echt beheersen van meer instrumenten mij een voorsprong geeft op collega’s." Later zal blijken dat Govert hier anno 2007 handig gebruik van maakt.
De Rhodes motiveert hem om toelating te doen voor de Amsterdamse en Rotterdamse conservatoria. Nu toch als pianist. Hij wordt in Rotterdam aangenomen, maar al snel blijkt piano een verkeerde keuze. "Als bijvak had ik Hammondorgel van Carlo de Wijs. En dat trok toch meer. Na veel mijn hoofd gebroken te hebben over mijn verkeerde keuze, zei mijn decaan dat ik me beter op de rootsmuziek kon richten. Maar dan met het Hammondorgel. Dat advies voelde als een hele opluchting en ik ben blij dat ik de overstap heb gemaakt."

Kennismaking met Leslie

De liefde voor dat heerlijke, gekke en schurende geluid kwam bij een eerste kennismaking met de leslie. "Ik kwam uit een muziekbranche waar je geen echte Hammonds hoorde. Toen ik tijdens een optreden met Phil Martin voor het eerst die leslie zag en vooral hoorde, was ik meteen verkocht. Wat een sound! Het was een soort soundshock voor me. En al even gek als met drummen: vanaf de eerste keer dat ik op een Hammond speelde, ging het meteen. Een gevoel alsof ik dit al veel eerder had gedaan."
Binnen korte tijd volgde de aanschaf van een XB-1 met een leslie 145. Later volgde een M-3.  "In dat jaar is het allemaal echt begonnen", zegt hij over het voor hem bepalende jaar 2005. Het is ook het moment dat hij ervan overtuigd raakt dat zijn kennis en kunde op drums, piano, Rhodes en orgel hem een extra kwaliteit geeft.
"Ineens viel alles op z’n plek en kwam het in een stroomversnelling. Het kwam over me heen. Ik heb daarbij veel aan anderen te danken, zoals Erik Geboers en Roel Spanjers. Via hen was het dat ik speelde met Monster Mike Welch, met Flavium en The Backbones. Vanaf oktober 2006 ben ik toen begonnen aan de 'Night of the Blues' tournee. Uit deze tour volgde de bluescaravan van Ruf Records. We hebben door heel Europa getoerd, lekker luxe, met een eigen toerbus. Deze zomer ga ik een paar keer naar Amerika, in totaal zo'n tien of twaalf optredens. We spelen voornamelijk op grote festivals. Zo kijk ik enorm uit naar een festival waar we samenspelen met The Neville Brothers."

Lou Donaldson

Tot slot terug naar het trio en zijn toekomstverwachting. "Het trio is mijn ding. We zijn nog volop in ontwikkeling, hier in Dordrecht is eigenlijk onze eerste contact met het publiek. De songs zijn nu nog bewerkte covers, wel in een eigen jasje, maar eigen liedjes zijn toch een doel. Samen met zangeres Simone zijn we daar nu mee bezig. Ze schrijft poppy en gospelachtige muziek. Heel leuk om te doen. Ook iets dat ik lekker vind om te doen is de Boogaloo-achtige manier van bijvoorbeeld Lou Donaldson."
Govert verwacht veel van de komende jaren. "Mijn doel voor de komende vijf à tien jaar is om lekker veel op een podium te blijven spelen en mijn instrumentalisme uit te breiden. Ik hoop dat ik mijn trio meer in de aandacht kan krijgen en misschien kunnen we het als pick-up inzetten voor muzikanten uit binnen- en buitenland." We gunnen het deze goedlachse en vooral bezige muzikale bij van harte. Misschien zien we over een paar jaar wel een affiche met: LIVE, The Amsterdam Arena, ERIC  CLAPTON, Featuring Govert van der Kolm – keyboards……

Set up Govert van der Kolm

Hammond M-3 (geflightcased), Leslie 145, met andere driver voor meer frisheid in het hoog, Fender Rhodes Mark I/73, Roland A90 piano, Fender Blues Deville versterker. Voor kleine podia: Hammond XK-3 met Leslie 2101.
Mikes leslie: hoog: 2 x Shure SM57, laag: 1 x Sennheiser MD421 of Electrovoice RE20.

Contact:
Internet: www.myspace.com/theorgangrinder