Mike Finnigan



 

Mike Finnigan (geboren als Michael Kelly Finnigan, op 26 april 1945 in Troy, Ohio, Verenigde Staten) is een begaafd Amerikaanse toetsenist en zanger. Zijn specialiteit is het  Hammond B3 orgel.

Leven en loopbaan:

Hij studeerde aan de Universiteit van Kansas op een basketbal- beurs.
Finnigan tourde en begeleidde Jimi Hendrix, Joe Cocker, Etta James, Sam Moore, Crosby Stills en Nash, Dave Mason, Buddy Guy, Manhattan Transfer, Taj Mahal, Michael McDonald, Maria Muldaur, Peter Frampton, Cher, Ringo Starr, Leonard Cohen, Tower of Power, Rod Stewart, David Coverdale, Tracy Chapman, Los Lonely Boys en Bonnie Raitt.



Hij nam twee solo-platen op in de jaren 1970, een met Jerry Wood en later samen met twee andere Columbia-artiesten: Les Dudek en Jim Krueger met wie hij DFK vormde (Dudek, Finnigan en Krueger) in 1978. Meer recent is z'n werk op de cd van Robb Royer (NashFilms Records), samen met zijn jongere broer Sean, stichtend lid van "Brood". Mike is twee keer winnaar geweest van de "Blues Music Award" (voorheen WC Handy Award) voor zijn werk met Taj Mahal als lid van de "Phantom Blues Band":



Finnigan is meerdere jaren politiek actief geweest en deed een regelmatige bijdrage aan de weblog "Crooks en Liars". In 2013 en 2014 werd Finnigan genomineerd voor de "Blues Music Award" in de categorie "Pinetop Perkins Piano Player".



Hij is nu al ruim veertig jaar getrouwd met Candy Finnigan Howse:


Ze hebben twee kinderen: Bridget en Kelly. Kelly is een even getalenteerde keyboard spelerster en zangeres voor de uit San Francisco afkomstige band Monophonics. De Finnigans wonen in Zuid-Californië.

Geselecteerde discografie:

  • 1969: The Early Bird Cafe of the band The Serfs, Capitol Records
  • Like A Rolling Stone
  • Early Bird Cafe
  • Little Man
  • Evil Days
  • You've Been Talking 'Bout Me Baby
  • I'm A Man
  • Leda
  • All Blues
  • Time's Caught Up With You
  • Prologue: Mechanical Man