Hammond Organisten

Jon Lord

 

Jon Douglas Lord (Leicester, 9 juni 1941 – Londen, 16 juli 2012) was een Britse muzikant, die voornamelijk bekend is geworden als toetsenist van de hardrockband Deep Purple.

Vanaf zijn negende speelde Lord piano, eerst met het doel om klassiek pianist te worden, maar hij vond jazz en blues veel aantrekkelijkere muziek.




Hij begon bij the Bill Ashton Combo en na allerlei omzwervingen, onder meer bij the Kinks en the Flowerpotmen, kwam hij bij "Boz en Roundabout" Ritchie Blackmore en Ian Paice tegen.

Uit een interview met hem op de dvd The making of machinehead meldt Jon, dat hij gebiologeerd was door het geluid van de vervormde gitaar van Ritchie Blackmore. Hij wilde, dat hij zijn Hammond-B3 ook als een gitaar kon laten klinken/scheuren. Hij sloot de uitgang van zijn orgel aan op de gitaar-input van een Marshall-buizen-gitaarversterker. Vervolgens draaide hij de gain van de voorversterkertrap open en het karakteristieke scheurende geluid van zijn Hammond was geboren. Dit kan men bijvoorbeeld horen in het intro van Lazy op het album Machine Head.

 


Hij gebruikte o.a. een Marshall versterker-top en een 412 Cab als speaker.



De beroemdste nummers van Deep Purple waren:





Een, bij muziekliefhebbers, bekend feit is dat Jon Lord, naast zijn werk in Deep Purple, ook veel compositorisch werk op het gebied van klassieke muziek en de jazz heeft afgeleverd.

Jon Lord verliet Deep Purple na hun tournee door het Verenigd Koninkrijk in februari 2002. Hij wilde zich meer wijden aan klassieke muziek met als resultaat onder meer het Durham Concerto. Dit interview met Jon gaat over zijn laatste optreden met Deep Purple. De laatste jaren van zijn leven heeft hij veel betekend om het merk Hammond groter op de kaart te zetten, mede door veel shows en demo's op o.a. de Frankfurter Musikmesse en zoals hier in de Cosmos Concert Hall, Yekaterinburg, Rusland 09-10-2009 op een New B3-Portable.

Op 9 augustus 2011 liet Lord weten te vechten tegen alvleesklierkanker. In die maand verscheen ook zijn solo-album "Live" dat met een volledig symfonieorkest in Boekarest is opgenomen. Op 16 juli 2012 overleed Lord, na een lang ziekbed, aan de gevolgen van een longembolie.

Als tribute aan Jon Lord werd in 2014 , in een gelimiteerde oplage, een Tribute Box uitgegeven.

In de box bevindt zich een 220 pagina's tellend overzicht van het leven van Jon Lord, voor en na zijn Deep Purple tijd. Ook is in de box een paarse 10" vinyl single te vinden met twee mooie, nooit uitgebrachte, nummers van Jon, waarvan één nummer is: All Those Years Ago samen geschreven en opgenomen met Steve Balsamo in 2010, waarvan hieronder een foto, terwijl ze aan het werk waren.



Tot slot is er nog de DVD van het beroemde Concerto voor Band en Orkest, gefilmd in Boekarest in 2009, waarop ook nog twee audiotracks.

Het boek heeft een voorwoord van zijn grote vriend Rick Wakeman:

Alle 500 exemplaren zijn door Rick persoonlijk gesigneerd.
In het boek staan anekdotes van muzikanten als Ian Paice, David Coverdale, Glenn Hughes, Ian Gillan, Roger Glover en Ritchie Blackmore en Jon’s broer Steve Lord.


Het boek heeft maar liefst 240 bladzijden en een harde kaft met fluweel-achtige afwerking. Al met al een niet goedkoop, maar voor de echte verzamelaar een waardevol object.

Hier de bekendste van Jon Lord's eigen projecten:



(Kiel 2009)


Tot slot hier een aantal mooie herinneringen ,voorgelezen door zijn bandlid David Coverdale. Ritchie Blackmore geeft hem op zijn manier een muzikale tribute.

Tot slot geven Jon Lord, Ian Gillan, Ian Paice en Roger Glover nog even uitleg over de speciale orgelsound van Lord en hoe hij dat voor elkaar kreeg. Lord noemde deze sound The Beast, welke op veel albums gebruikt werd, zoals: Rock, Machine Head en Made In Japan. Jon speelt ook nog en solo uit Highway Star, een fraai stukje Deep Purple historie.